Dag 10 - 9 April - 6e Eiland St. Kitts

Het doel om met een treintje over het eiland te razen was deze keer niet privé, maar een collectieve excursie. We werden eigenlijk als vanzelf de richting van de Taxi opgestuurd. Een redelijk gezette donkere (zijn ze allemaal hier trouwens, niet gezet maar wel erg donker) man met een slissende engelse slang liet ons in zijn  toch weer nette bus instappen. Hij settelde zich achter het stuur en zette een kopmicrofoon op, die naar later bleek bedoeld was om ons van commentaar te voorzien via speakers, die waarschijnlijk verborgen waren, want er was geen speaker te bekennen. Vergeleken met de andere chauffeurs was deze man meer een coureur die waarschijnlijk dacht, “als ik maar hard genoeg rij dan zien ze de troep op dit eiland niet”. 

Mispoes, we zagen genoeg en hadden ook nog eens in de gaten dat hij zeer onverantwoord door de straten over de binnenwegen croste. Tijdens zijn  scheurwerk had hij ook nog eens tijd om ons van alles over zijn eiland waar hij toch wel erg trots op was te vertellen. Zo wist hij ieder postkantoor, bank en school op het eiland aan te wijzen. En dit alles via een setje op zijn hoofd wat van geen kanten werkte dus hij was nog steeds de enige die wist waar de scholen e.d. te vinden waren. De rit begon toch wel wat lang te duren en dus twijfelden we eigenlijk of we wel in de goede bus zaten. Het verlossende antwoord werd gegeven toen hij zelf over de trein begon. Ja hoor, de trein kwam in zicht. We mochten uitstappen en ons installeren in een (zie beschrijving hierna), treintje van 5 wagons, gelukkig konden we de bovenetage bemachtigen, want onder zie je niet zo heel veel. 

De trein, voor zover je zoiets een trein mag noemen, bestond uit een 5 tal wagons met een open bovenetage en airco gestuurde onder etage. Kwalitatief verdiende de trein niet echt de hoofdprijs maar goed van een oude trein mag men dit wel verwachten, misschien juist wel erg leuk om een trein uit de oude tijd te mogen rijden. In ieder geval was er wel flink over de roest heen geverfd en de bevestigingspunten waren nog net niet van elkaar los geraakt. Het onderstel leek vast te zitten aan het bovenstel maar zeker weten wisten we het niet. 

Piepend en krakend kwam het samenstel in beweging op een manier waarvan je hoopte dat hij op tijd gesmeerd was en het onderhoud wel op tijd was geschied. Eenmaal een kleine vaart te hebben begon de ene wagon naar links te hellen terwijl de andere wagon naar rechts overhelde. Was dit soms om elkaar in evenwicht te houden? Na enig expertise bleek dat het erg smalle spoor (de wagons waren zo’n 250 cm breed terwijl het spoor net 1 meter breed was), wel de tijd had overleeft maar op diverse plaatsen aardig in de bodem wegzakte dus het gevolg laat zich raden.

Maar zolang de ene wagon naar links hing en de ander tegelijkertijd naar rechts dan bleef de boel aardig rechtovereind. Ach het rijdt al zolang dus dan zal het nog wel lang goed gaan. Waar heb ik dat meer gehoord in mijn werk. Kreunend en steunend bewoog het boemeltje zich door het landschap waarvan je zou denken dat je in tropisch gebied rijdt. 

Nee, wat we wel wisten na de lange rit waar alle sloperijen, industriegebieden, landbouw en afgebrande woningen lagen. Van tropical nature was weinig te genieten. Het was dan ook een echt oud spoorlijntje uit de industrietijd. Maar tja wat mag je verwachten van een treintje die met 10 mijl per uur die je langs de kust 2,5 uur lang vasthoudt voor een kleine 110 dollar per persoon. Das een koopje toch. En dan te bedenken dat er per wagon zo’n 40 personen zaten. Dit maal 5 dat brengt je op 200 man maal 110 dollar p.p.. Daar koop je zowat het hele eiland voor op. Slimme lui die Kitts eiland bewoners, Domme toeristen geven overal hun geld aan uit. Eveneens piepend en krakend kwam de trein tot stilstand en na even in de zon gebakken te hebben kwam onze dikkerd weer aangereden. die ons veilig en wel met een gangetje van 80 km door de bebouwde kom weer terug vloog aan boord.

Inmiddels kent u het wel, winkelend worden de dagen afgesloten, maar vaak zonder John.

Aan boord om er niet meer van af te komen tot in Miami, vanaf nu 2 dagen luieren aan het zwembad, restaurants, bars, evenementen en een goede nachtrust genieten. We mogen straks een lange rit naar Tennessee maken. Terwijl Els en Derck in Orlando o.a.. meneer Disney gaan bezoeken in gezelschap van haar Broer en zijn vrouw.